Grote sportsuccessen zijn mijn familie nooit ten deel gevallen.

Deze ogenschijnlijk irrelevante inleiding moest ik u voorschotelen om duidelijk te maken hoezeer ik altijd met volle teugen kan genieten van de heldendaden in mijn naaste omgeving, in zonderheid van die van mijn AHC-sporthelden. Het is mij daarom tot op dit moment volslagen onduidelijk waarom ik vorige week de unieke overwinningen van alle Arnhem seniorenteams pas uit de regionale en landelijke dagbladen moest vernemen. De verklaring kan slechts zijn, dat onze coryfeeën ook zelf beduusd waren van de door hen geleverde prestaties. Dat valt te billijken wanneer je enkel al kijkt naar de "korfbal”score, die ons Veteranen B-team op het ‘jeugdige’ team van Zwolle C wist te behalen. Was het scoren van doelpunten tot op dat moment een schier onoverkomelijke hindernis voor hen, nu leek het alsof onze mannen stonden te schudden aan een overvolle appelboom. Epco Vlugt, Geert-Jan Liewes, Michael Fransz, Harm Jan Kuipers, Thomas Meijneke(2x) en Bram Witsenburg zelfs met 3 oogverblindend fraaie treffers zorgden ervoor dat met een eindstand van 9-6 het scorebord net niet op tilt sloeg.

De prestatie van ons Dames 1-team bleef hier niet bij achter. Tegen het op de ranglijst veel hoger gekwalificeerde team van Almelo stonden onze meiden alras met 2-0 achter. Maar toen kwam de trein op stoom. Aanvankelijk werd er nog heel bedeesd door Charlotte Klop de 2-1 ingetikt. Na de pauze echter ging de beer helemaal los. Karolina Sluis (terug van weggeweest) sleepte een strafcorner meesterlijk in naar 2-2. Tenslotte zorgde Ashley Meeuwsen voor de alles bevrijdende en zegerijke 2-3 score.

Unieker dan uniek was wat het team van Heren 1 in de kop van Overijssel bij Steenwijk ten tonele bracht. Nog nooit had een bezoekend team in deze competitie daar het veld als overwinnaar verlaten. Dat scheen nu ook het geval te worden, want al vrij snel keken onze mannen tegen een 2-0 achterstand aan. Een dergelijke stand schijnt echter als een rode doek bij stieren op de Arnhem-teams te werken. Net als bij onze dames kwam nu ook in deze wedstrijd het spel op de wagen. Tijmen de Bos zorgde voor 2-1 en na een schitterende uitbraak stelde hij Joost Agterdebosch in staat loeihard het vijandelijke doelnet te schroeien(2-2). Hierdoor kennelijk getergd zorgden de Steenwijkse opponenten voor een 3-2 ruststand. Vandaag echter bleek het team van Arnhem taai als wilgenhout te zijn. Immers Michiel Tromp zorgde er met een benutte strafcorner voor dat "we” weer op gelijke hoogte kwamen 3-3. L’histoire se repète. Steenwijk kwam weer op voorsprong (4-3), dus kwam Michiel Tromp weer met een strafcornervariant en "flatste” de bal meedogenloos hard tegen de planken(4-4). Gelukkig dat een wedstrijd ook een laatste minuut kent. Maurits Driessen benutte deze tijdsspanne door de Overijsselse keeper tot een strafbal te verleiden. Voor zo’n cadeautje hebben we Tijmen de Bos achter de hand. Zo’n 4-5 overwinning smaakt dan zo lekker, net als het bier. De terugtocht naar Velp lijkt bij zoveel vreugdegezang ook lang niet zo lang te duren.

De flow van het vorige weekend zette zich afgelopen zondag vrolijk voort. Weer waren het onze B-veteranen die de show probeerden te stelen. En met succes. Want Maarten Beentjes, met alle ledematen vakkundig omzwachteld, had zich in de gelederen van dit kwaliteitsrijke team genesteld. Zijn aanwezigheid demonstreerde hij met een haast eindeloze loopactie eindigend met een haarscherpe pass richting Bram Witsenburg. Die heeft er patent op om enkel fraai te scoren. De Enschedese PW tegenstanders toonden ook uit het goede hout gesneden te zijn, doch raakten lichtelijk de kluts kwijt doordat het jeugdige arbitrale duo zich, behalve met fraaie gele hesjes, ook had uitgedost met een soort oortelefoontjes. Alleen omdat zij niet getooid waren met gele petjes onderscheidden zij zich van het bedienend personeel van een MacDonald’s. Telkens wanneer zij iets in hun telefoontjes fluisterden, maakten zij evenwel de indruk alsof zij al een bestelling bitterballen aan de keuken doorgaven. Daar hadden de Twentse bezoekers niet van terug, zodat zij geen antwoord op de meesterlijke rebound van Harm Jan Kuipers hadden en derhalve met een 2-0 nederlaag het veld verlieten. Zij keken blij verbaasd op toen zij bij het bier ook rijkelijk bitterballen gepresenteerd kregen. Toch moesten zij ook tijdens de nazit van de derde helft hun meerderen in hun gastheren erkennen. Zij waren al lang weer richting Enschede vertrokken toen hun Arnhemse tegenstanders in bloemrijke taal en aangelengd met het goudgeel schuimend bier hun overwinning mondeling naar minimaal een 7-0 overwinning uitbouwden.

Het team van Heren 1 zorgde tegen Westerduiven niet voor een reprise van hun succes van een week daarvoor. De tegenstanders liepen naar een 0-4 voorsprong uit. Het werd hen van harte gegund, simpel omdat zij beter waren en omdat zij over een sympathieke coach beschikken in de persoon van Martin Veldman, die zijn goede opvoeding bij Arnhem genoten heeft. Gelukkig kende ook deze wedstrijd een laatste minuut, waardoor Tijmen de Bos weer voor een mooi slotakkoord kon zorgen(1-4). De opmaat voor succes in de komende weken.

Charlotte, die was jarig. Dus zorgde het team van Dames 1 voor een passend feestje voor de feesteling en voor het enthousiaste publiek. Boxmeer heette de tegenstander, een naam die toch enig ontzag inboezemt. Doch daar hadden onze meiden vandaag geen boodschap aan en dus zorgden zij alras met een soepel uitgevoerde combinatie, dat Lizemijn Evers het eerste cadeautje kon aanbieden(1-0). Dat de Brabantse dames goed kunnen hockeyen, toonden zij daarna aan door fel op de aanval over te gaan. Dat resulteerde in een te verwachten tegendoelpunt bij de pauze(1-1). Zij kregen evenwel niet de kans om roet in de feestvreugde te strooien, omdat Arnhem in Floor Laagland over een hoogvlieger van formaat beschikt. Zij liet, zoals alleen zij dat kan, een verrukkelijke 2-1 stand op het scorebord aantekenen. Daarna heb ik me even in het clubhuis teruggetrokken, ogenschijnlijk om de spanning van het verloop der wedstrijd te ontlopen. In werkelijkheid was het natuurlijk om de gebaksbordjes alvast klaar te zetten. Dat bleek een nuttig werkje geweest te zijn. Na het laatste fluitsignaal stond alles gereed voor een welverdiend en uitbundig feestje.

Niet enkel bij het Senioren Pink-pop feest van aanstaande vrijdag kan de vreugdedans voorgezet worden. We hebben nog twee weken voor de boeg tot aan de winterstop. Klinkende successen zullen ons met zang en dans tot in hemelse sferen verheffen. Dat is de rotsvaste overtuiging van

Uw wedstrijdsecretaris Wim Swart