Wanneer ik mij des zondags naar ons sportpark Beekhuizen spoed, zing ik in mijn auto, blij gezind, vaak het hoogste lied, want ik weet dat ik weer een dag vol verrassingen tegemoet ga.

De speelsters van Dames 2 waren ook zo aardig om mij te trakteren op een heerlijke verrassing, getuige hun fraaie en vooral doelpuntrijke wedstrijd tegen hun sympathieke opponenten van Union D6. Een schitterende backhand flats van Eva Dortmans en een ‘beauty’ van Sandrine Nijhout zorgden voor een, althans voor mij, rustgevende 2-0 voorsprong. Doch de Union-dames wilden er een echte wedstrijd van maken en scoorden ook tweemaal, hetgeen weer wat minder rustgevend voor mij was. Gelukkig beschikt het team van Arnhem D2 in Lisette de Graaf over een prima leidinggevende aanvoerster en bovendien over een razendsnelle en zeer balvaardige Maud Schinkel. De 3-2 en de 4-2 waren daar een logisch gevolg van. De knock-out tik was daarmee nog niet uitgedeeld, want heel sneaky kroop Union weer tot 4-3 nabij. Een schitterende combinatie, beginnend met een prachtige pass van Maus Eijsink via Lisette de Graaf en eindigend met een oogverblindend schone tip-in van Maud Schinkel zorgde opnieuw voor een marge van 2 doelpunten. Maar daarmee waren de Nijmeegse dames nog niet onder het tapijt geschoffeld, want zij scoorden de 5-4. Doch Lisette de Graaf plaatste met nog een zesde Arnhems doelpunt de kers op de taart. Een schitterend leuke en sportieve wedstrijd, waardoor ook het publiek tot de grote overwinnaar behoorde. Want datzelfde publiek zag ook nog eens in keepster Cecile Buil van meisjes A1 een nieuw, fantastisch talent aan de horizon gloren.

Ook de meiden van Dames 1 zorgden op deze dag vol verrassingen er voor eentje, maar dan wel voor een zeer bijzondere. Al na 2 minuten incasseerden zij een 0-1 achterstand, omdat zij doodleuk toekeken hoe een speelster van Boxmeer al wandelend de hele Arnhemse achterhoede passeerde om vervolgens de bal super eenvoudig achter de doellijn neer te leggen. Nog in het zelfde kwart breidden de Brabantse dames hun voorsprong naar 0-2 uit. Voor onze Arnhem- coach Bas Bijkerk had ik al de nodige sympathie en bewondering, maar vanaf dat moment nog meer, omdat hij niet uit zijn vel sprong. Immers onze speelsters waren optisch duidelijk superieur aan hun tegenstandsters. Zij vergaten alleen om doelpunten te maken. Pas bij een 0-3 achterstand lukte het Mirthe van Ruller via een prima uitgevoerde strafcornervariant de 1-3 in te tikken. De volgende tegenstander heet Almeloooo. "Soms staat het stoplicht op rood, dan weer op groen. In Almelo is altijd wel wat te doen”, zei Herman Finkers al. Conclusie: in Almelo rekenen we weer op onze meiden.

De speelsters van ons Dames 3-team waren ook wel in voor een verrassende prestatie, maar dan in zeer positieve zin. Zij speelden een "6 punten” wedstrijd tegen Nijmegen D12. Maud Schmeink zag de ernst hiervan in en kogelde een rebound van een strafcorner snoeihard in. Een strakke voorzet van Ellis van Rooij werd door Dionie van Dijk vakkundig tot 2-0 gepromoveerd. Wie dacht dat alles nu wel van een leien dakje zou lopen, kwam bedrogen uit, want de Nijmeegse tegenstandsters worstelden zich naar een bedreigende 2-1. Een prima loopactie van Lisa van den Berg stelde Maud Schmeink in de gelegenheid de Arnhemsche voorsprong tot 3-1 uit te bouwen. Het slotakkoord werd verzorgd door Dionie van Dijk, waardoor het scorebord een eindstand van 4-1 aangaf. De verrassing zal tot onwaarschijnlijke hoogte stijgen wanneer ons Arnhem D3 tot een promotieplaats weet op te stomen. De goede sfeer in dit team maakt dit zeker mogelijk.

Op deze bijzondere zondag gaf ook het team van Veteranen B acte de présence. Dat is de zekerste garantie voor iets verrassends. Nauwelijks had het eerste fluitsignaal geklonken of Michael Fransz werd al door een scoop van een Upwardse tegenstander gescalpeerd. Transport naar een herstellingsoord voor schadeletsel leek zijn leven te kunnen redden Met zeven hechtingen werd hij door een kundige medicijnman weer enigszins in model gebracht. Als eerbetoon aan de ongelukkige werd een doelpunt op de tegenstanders afgedwongen. Harm Jan Kuipers had de bal. Iedereen weet dan wat er gebeurt. Hij legde het projectiel op de stick van Sjoerd Swart. De rust, de tact, het intelligentievermogen en het natuurlijke talent om op het juiste moment op de juiste plaats te staan zit hem in de genen,1-0. Dat ook grootmoedigheid hem niet vreemd is toonde hij onomstotelijk door Bram Witsenburg in staat te stellen zijn levensvreugde op unieke wijze te verhogen, 2-0. Daarna rustten onze mannen uit van de feestelijkheden van de avond tevoren. Slechts één Upward-speler stoorde zich aan deze gezapigheid. In doldrieste vaart snelde hij over het veld, daarbij vergetend dat dit omheind is met degelijk hekwerk. De smak waarmee hij aan de ander kant belandde was indrukwekkend. Het plaatselijke ziekenhuis zorgde voor herstelwerkzaamheden aan zijn uit de kom geschoten arm. De overige spelers genoten intussen van het rijk vloeiende gerstenat.

Als we het toch over een zondag vol verrassingen hebben, volgt hier nog één. Vorige week maakte Michiel Tromp in de met 2-3 gewonnen wedstrijd tegen Hondsrug een doelpunt van wereldkwaliteit, dat dan ook met maar liefst 983 KNHB voorkeurstemmen tot "Doelpunt van de week” gekozen werd. Het talrijke publiek ging er dan ook eens goed voor zitten om deze gigant, geflankeerd door nog eens 13 andere coryfeeën, aan het werk te zien. Men kwam niet bedrogen uit. Uit de mooiste sinds mensenheugenis genomen strafcornervariant scoorde Maarten van Nijendaal de 1-0. En natuurlijk stelde onze "Doelpunt van de week”-maestro ons niet teleur. Na een geweldig lange rush over het hele veld scoorde Michiel in hetzelfde tweede kwart een bevrijdende 2-0. De opponenten uit Flevoland bleken daar in de polder echter uit de kluiten gewassen tegenstanders te zijn. In het derde kwart waren zij enkel op de speelhelft van Arnhem te vinden. Doelpunten konden niet uitblijven. Zij scoorden er zelfs twee, waarmee de stand in evenwicht getrokken was. Doch vlak voor tijd doelpuntte Tijmen de Bos nogmaals. Slechts door tussenkomst van de VAR werd onze helden een verdiende overwinning onthouden.

En toen volgde de apotheose van deze dag. De leden van de club van "Vrienden van AHC” waren speciaal uitgenodigd om de officiële in gebruik neming van ons nieuwe scorebord mee te maken. De voorzitter had deze illustere ”oude knarren” uit onze rijke historie in welgekozen woorden welkom geheten. Helemaal in de traditie van de Arnhemsche Hockey Club gebeurde toen, wat nooit bij een andere club zou kunnen gebeuren. Het scorebord was er (nog) niet. Maar de hapjes en de drankjes waren als vanouds. De goede Arnhemsche clubsfeer zat er weer helemaal in. Met dank aan allen is dat de grootste winst van deze dag. Het is in ieder geval de rotsvaste overtuiging van,

Wim Swart , uw wedstrijdsecretaris